9% van de Britse volwassenen woont niet bij hun partner

Is samenwonen echt een goede manier om een sterke relatie op te bouwen? Een nieuwe studie wees uit dat veel Britse stellen het tegenovergestelde waar hebben gevonden.

Uit het onderzoek bleek dat 9 procent van de Britse volwassenen vrijwillig gescheiden van hun partner leeft, sommige vanwege persoonlijke ruimteproblemen en andere vanwege de complexiteit van moderne relaties.

Bekend als “Living Apart Together”, of LAT, werd de trend bestudeerd door Birkbeck aan de Universiteit van Londen, de Universiteit van Bradford en het National Center for Social Research.

Onderzoek toonde aan dat de meeste LAT’s onder de 35 zijn, maar ongeveer 11 procent was ouder dan 55.

Bijna tweederde van de LAT’s woont minder dan 16 kilometer van hun partner vandaan en 86 procent geeft aan hun partner dagelijks te zien.

Volgens de studie leeft ongeveer een op de 10 LAT’s vanwege hun baan uit elkaar.

“Tegenwoordig krijgen maar heel weinig mensen een levenslange relatie als ze begin twintig zijn”, zegt professor Sasha Roseneil van de afdeling Psychosociale Studies van Birkbeck. “Mensen hebben een complexe relatiegeschiedenis en dragen vaak de emotionele erfenis van echtscheiding en scheiding met zich mee.”

“Negen procent van de Britse volwassenen

gescheiden van hun partner leven.”

Roseneil zei dat bijna een derde van de volwassenen nog niet klaar was om met hun partner samen te wonen, hoewel velen melden dat ze dit op een bepaald moment in de toekomst hopen te doen.

Een derde rapporteerde de emotionele buffer als een factor, die zowel grotere individuele vrijheid als minder risico op een pijnlijke pauze mogelijk maakte. Kinderen, gezinsverplichtingen en werkverantwoordelijkheden werden ook genoemd als bijdragende factoren.

Het laatste derde deel van de LAT’s bestaat uit respondenten die niet in staat zijn om samen te wonen vanwege externe omstandigheden, variërend van werken in verschillende gebieden tot het niet kunnen betalen van de overgang.

“Als kerel is het best een goede situatie”, zei een mannelijke respondent. “Ik kan doen wat ik wil en het beste van twee werelden hebben.”

Roseneil wijst erop dat bevindingen het niveau van betrokkenheid dat vaak wordt getoond in deze korteafstandsrelaties niet mogen ondermijnen.

“De meeste mensen in LAT-relaties hebben een sterk gevoel dat ze een stel zijn,” zei ze. “Velen hebben een langdurige relatie waaraan ze zeer toegewijd zijn.”