Bodems omhoog! Kunnen twee bodems een relatie laten werken?

Vraag: Kunnen twee bodems in een monogame homorelatie het laten werken? Het antwoord hierop is een volmondig ja!

Maar dit zal ook afhangen van wat je in de relatie stopt, evenals de houding die ermee gepaard gaat. Ik heb onlangs een artikel geschreven over top/top koppels.

Het is heel interessant voor mij de toename van vragen die binnenkomen over de levensvatbaarheid van top/top en bottom/bot relaties, en het is eigenlijk iets dat mij zorgen baart.

Een van de voordelen van homo zijn in onze cultuur is dat we niet gebonden hoeven te zijn aan starre, stereotiepe rollen.

Aangezien we geen sjabloon hebben voor hoe onze relaties moeten worden gestructureerd zoals onze heteroseksuele tegenhangers dat doen, hebben we de vrijheid en flexibiliteit om onze relaties te creëren en aan te passen aan onze eigen wensen, voorkeuren en talenten.

Wat zorgwekkend is, is dat we onze relaties en seksuele rollen lijken te dichotomiseren door een binaire lens die niet alleen ons potentieel beperkt, maar ook de beschikbare datingpool.

Homoseksuelen vertegenwoordigen naar verluidt 10 procent van de totale bevolking. Wij mannen delen dit percentage met lesbiennes, zodat het percentage beschikbare datingvooruitzichten nu afneemt.

Overweeg nu wanneer we potentiële datingpartners screenen op hun compatibiliteit met ons, er zijn extra dichotomieën die we overwegen.

Er zijn mannen die buiten zijn versus in de kast, comfortabel met hun seksualiteit versus niet, hiv-positief of bevestigend voor andere soa’s versus negatief, degenen die de voorkeur geven aan monogamie versus degenen die open relaties wensen en mannelijke versus vrouwelijke jongens.

Vanwege onze gestigmatiseerde identiteiten hebben homomannen meer psychische aandoeningen en verslavingen.

Dan zijn er die mannen die biseksueel zijn, getrouwd en mannen die tops versus bottoms zijn. Dan hebben we stereotiepe betekenissen van wat het betekent om een top (agressief) versus een bodem (onderdanig) te zijn.

Dit zijn allemaal factoren waarmee we rekening houden bij het bepalen of een bepaald datingprospect een goede match zou zijn. En met elke tweedeling die we aan de mix toevoegen, hoe meer de beschikbare datingpool begint te krimpen.

“Je moet beslissen hoeveel een seksuele

positie speelt in uw persoonlijke eisen.”

Om nog maar te zwijgen van dit soort dichotomisering kan ertoe leiden dat we elkaar hard en met oordeel behandelen, elkaar scheiden in categorieën van goed/slecht, terwijl we, naar mijn mening, de leden binnen onze eigen gemeenschap meer zouden moeten steunen en bevestigen.

Wat ik hier met mijn zeepkist probeer te bereiken, is dat hoewel het erg belangrijk is om persoonlijke vereisten te hebben voor het selecteren van je ideale partner, we ook voorzichtig moeten zijn met het opleggen van een overvloed aan beperkingen waarmee we bereid zijn om te daten als we dat zijn om onze kansen op het vinden van een kwaliteitspartner te vergroten.

De opvallendheid waarmee elk van deze waarden representatief is, zal van persoon tot persoon verschillen, maar ik moedig je aan om te onderzoeken of het streven naar perfectie je datingleven beperkt en dichotomieën creëert waarvan je jezelf misschien van mogelijkheden berooft.

We mogen nooit onze waardesystemen schenden, maar tegelijkertijd denk ik dat we als homogemeenschap soms de deuren sluiten voor de mogelijkheid van echte intimiteit vanwege normen die we toepassen die een wegversperring worden voor datgene wat we het meest verlangen.

Het is belangrijk om te onthouden dat we niet worden bepaald door wat we seksueel doen en dat een relatie meer is dan alleen wat we doen in de slaapkamer (of aanrecht!)

Onderzoek in hoeverre een van jullie bereid zou zijn om veelzijdig te gaan. Sommige compromissen moeten misschien worden gesloten om aan elkaars seksuele behoeften te voldoen, en misschien merk je dat veelzijdigheid je relatie verbetert.

In mijn ervaring, aangezien beide partners ontvankelijk zijn voor penetratie, vind ik bottom/bottom-combinaties flexibeler met deze problemen dan top/top-combinaties, die de neiging hebben om meer weerstand te bieden en meer grenzen hebben met wat ze bereid zijn te doen met hun lichaam seksueel.

Als je je verzet tegen het idee om je partner van tijd tot tijd te overtreffen, onderzoek dan wat het is aan deze seksuele activiteit die ervoor zorgt dat je deze grens stelt, want er kan een psychologisch blok zijn dat je zou kunnen doorbreken en opheffen.

Daarnaast is er een verscheidenheid aan seksspeeltjes (dildo’s, vibrators, enz.) die in je seksspel kunnen worden geïntegreerd en die kunnen helpen de leegte (om zo te zeggen!) van een penetrerende partner te vullen, en je kunt allebei creatieve methoden van dingen opfleuren in de slaapkamer.

Uiteindelijk zul je moeten beslissen welke rol seksuele positie speelt in je persoonlijke vereisten voor langdurig geluk in een relatie.

Is het niet een deal-breaker om met een partner te zijn die je zal overtreffen, of ben je bereid om compromissen te sluiten? Zo niet, dan is dit type koppeling misschien niet voor u geschikt.

U zult echter ook het tweedelingcommentaar waarover ik hierboven heb gesproken in overweging willen nemen om te bepalen of u barrières opwerpt die uw relatiedoelen kunnen belemmeren.

Als je een partner hebt gevonden die in alle opzichten perfect voor je is, behalve dat hij je niet zal penetreren en deze andere ideeën je niet aanspreken, zou je dan zonder spijt van hem weg kunnen gaan en terugkeren naar de datingsite jungle in de hoop iemand te vinden die dat zonder garantie doet?

Dat is de ultieme vraag om over na te denken.

Wat vindt u van deze belangrijke kwestie van de rol van dichotomieën in homoseksuele relaties en seksualiteit? Welke ervaringen heb je gehad met koppels onder/onder?