De nadelen die ik heb ervaren in mijn open relatie

Ik heb veel artikelen geschreven over mijn positieve ervaringen en perspectieven op het hebben van een open relatie.

Hoe zit het als je een moeilijk punt bereikt? Hoe beslis je of je er doorheen gaat of uit elkaar gaat?

Na de eerste paar maanden dat hij open was, werd het belangrijk voor J. om alleen te kunnen daten. Tot dan toe waren we exclusief aan het swingen.

Ik moest beslissen: kan ik dit doen? Kan ik dit goed vinden?

We waren voor het eerst echt van streek omdat ik me zo bedreigd en onzeker voelde over mezelf. Door veel zelfonderzoek en introspectie besloot ik dat ik bij hem wilde zijn en ik wilde het laten werken.

Achteraf ben ik erg blij dat ik deze ervaring heb meegemaakt, omdat het me de kans gaf om te overwegen of ik alleen met mensen wilde daten.

Wat uiteindelijk een wereld van verschil voor mij maakte, was het feit dat J. en ik vier en een half jaar een monogame relatie hadden, die een solide basis van vertrouwen, intimiteit en veiligheid had gecreëerd.

Ik voelde me veilig bij het idee om onze relatie verder uit te breiden vanwege de basis die ons verleden had gelegd.

Ik had onlangs een vrouw ontmoet en zij en J. raakten ook al snel in elkaar geïnteresseerd.

Dit bracht een aantal grote onzekerheden van mij naar voren en wierp veel licht op de delen van mezelf die het minst ontwikkeld waren – emotionele en interpersoonlijke onafhankelijkheid, emotionele rust, leven in het heden en het vermogen om eerlijk te zijn en integer te handelen wanneer ik me bedreigd voel .

De communicatie tussen J. en mij werd extreem gespannen en verzwakt. Na slechts een maand of zo van groepsdrama, stopte ik met het zien van de vrouw. J. had nog steeds contact met haar en ik wist niet of hij en ik het zouden halen.

Mijn triggers hadden ook zijn meest plakkerige plek getriggerd – de angst om gecontroleerd te worden. Onze ergste angsten (de mijne om niet geliefd te zijn en de zijne om gecontroleerd te worden) brachten ons in een neerwaartse spiraal.

Het kostte hem en ik nog twee of drie maanden om elkaar weer volledig te bereiken en de pijn te herstellen die we elkaar hadden aangedaan en de schade die we aan onze relatie hadden toegebracht.

Ik herinner me dat ik in die tijd verschillende verhitte gesprekken met hem had over de vraag of onze verlangens verenigbaar waren.

“Denk na over waar jij en

uw partner lijn op waarden.”

Waren we gewoon niet compatibel als individuen?

Ik herinner me dat ik terugkwam, zelfs als we emotioneel op verschillende plaatsen zijn (hij vond het helemaal goed dat ik iemand alleen zag, en ik heb veel meer uitdagende gevoelens die naar boven komen als hij iemand alleen wil zien), dat niet’ verander het feit dat de relatie die we hebben de relatie is die ik wil.

Ik zie onze relatie als een voertuig voor persoonlijke groei, en hoewel we door een aantal echt vervelende en uitdagende situaties en gevoelens zijn gegaan, zijn de voordelen buitengewoon en ik zou het niet veranderen.

Ik kwam ook terug bij Ik moet nog een andere persoon ontmoeten met wie ik me compatibel voel, en zolang onze compatibiliteit relatief hoog blijft en we blijven genieten van ons leven samen, kan ik me niet voorstellen waarom we bij elkaar weg zouden lopen .

Ik ben ook ongelooflijk blij en blij als ik bij hem ben.

Een paar andere keren tijdens onze relatie heb ik ook getwijfeld aan mijn vermogen om mijn moeilijke emoties in verband met jaloezie en onzekerheid te beheersen op een manier die me in staat stelt om van dag tot dag weinig angst en stress te hebben.

Ik heb in deze tijd de gedachte gehad: misschien zou ik liever een monogame relatie hebben.

De gedachte kan een tijdje in mijn hoofd rondcirkelen voordat ik eraan denk om er opzettelijk naar te informeren.

Is het waar dat ik de voorkeur geef aan een monogame relatie? Nee dat is het niet.

De voordelen van een open relatie tussen mij en mijn partner zijn te groot (meer onafhankelijkheid en vrijheid, het uiten van het volledige scala van mijn seksualiteit en verlangens en het hebben van zelfgroei als onderdeel van mijn dagelijks leven.)

Ik word ook nog angstiger als ik aan mijn angst denk en hard en ongeduldig met mezelf ben omdat ik me jaloers, jaloers, buitengesloten, boos en bezitterig voel.

Ik kan deze neerwaartse cyclus doorbreken als ik mezelf de ruimte geef om gewoon te voelen zoals ik me voel zonder oordeel, zelfcompassie oefen, leuke dingen voor mezelf doe en op gezonde en positieve manieren opnieuw contact maakt met J..

Het kan heel moeilijk zijn om erachter te komen of het persen het sap waard is, vooral in het midden van een echt stevig knijpen.

Reflecteer op je relatie als geheel. Zet de negatieve ervaringen in relatie tot de positieve. Denk na over waar u en uw partner op één lijn liggen wat betreft waarden, prioriteiten en verplichtingen. Evalueer of je nog steeds een vonk voelt bij je partner.

Je gevoelens zijn je beste indicatie van wat je moet doen. Neem de ruimte om te stoppen met denken, en probeer te voelen en laat je lichaam je vertellen wat je moet doen.