De neurobiologie van liefde en gehechtheid
Mensen zijn bedraad om zich biologisch en door evolutie te binden. Sommigen van ons binden monogaam, terwijl anderen zich binden aan meerdere partners.
Onze voorouders gebruikten liefde en gehechtheid om te paren en sterke, gezonde nakomelingen voort te brengen. Tegenwoordig is liefde meer dan een hulpmiddel om zich voort te planten.
Onze cultuur is geobsedeerd door liefde.
We nemen zelfs een hele dag de tijd om het te vieren terwijl we tientallen rozen bewonderen en decadente chocolaatjes verslinden.
Wanneer we verliefd worden en een gehechtheid aan een ander wezen ontwikkelen, worden we in wezen high. Net als het populaire lied van Ke$ha, is liefde onze drug.
De hersenen zijn een krachtig orgaan dat reageert op talloze hoeveelheden emotionele en fysiologische stimuli – een daarvan is het zicht, de geur, het geluid en de aanraking van een ander mens waartoe we ons aangetrokken voelen.
Onze hersenchemie is veranderd en samen met al die zintuiglijke reacties zijn er veel chemische reacties.
Wanneer we verliefd worden, geven de hersenen een grote hoeveelheid feelgood-chemicaliën af. Deze chemicaliën omvatten dopamine, serotonine en epinefrine.
Ze geven ons vlinders en laten ons blozen, onze harten kloppen en onze handpalmen zweten. En ze werken net als een medicijn en activeren de pleziercentra van onze hersenen.
Uiteindelijk begint de overmatige afgifte van de feel-good chemicaliën af te nemen naarmate onze relaties overgaan in de wittebroodswekenfase.
“Soms je hoofd
gaat sneller dan je hart.”
Maar nu komen er verschillende hormonen vrij, vooral de hormonen die banden en gehechtheden creëren.
Hoewel we onze partner waarschijnlijk niet begeren zoals we dat al vroeg in een relatie doen, blijven de hersenen een rol spelen terwijl gevoelens van liefde en gehechtheid zich blijven ontwikkelen.
Oxytocine en vasopressine overspoelen de hersenen (vooral bij vrouwen na seks).
Oxytocine wordt vaak het bindingshormoon genoemd omdat het wordt uitgescheiden tijdens een orgasme en borstvoeding, waardoor een sterke band ontstaat tussen een vrouw en haar partner of haar kind.
Een ander chemisch mechanisme dat een rol speelt bij het aantrekken van een partner.
Ze worden feromonen genoemd en ze zijn behoorlijk krachtig in termen van seksuele aantrekkingskracht. Feromonen worden door anderen vrijgegeven en “opgezogen” als een evolutionaire functie.
Onderzoek naar feromonen werd populair gemaakt door de bekende ‘Swiss T-shirt Study’. In deze studie ontdekten onderzoekers dat vrouwen zich aangetrokken voelden tot mannen van wie het immuunsysteem het meest verschilde van dat van henzelf.
Er wordt verondersteld dat de functie hiervan is om gezonde nakomelingen te produceren met een sterk immuunsysteem als gevolg van de verschillende immuniteiten van hun ouders. Maar dames, als u aan de pil bent, zal het uw feromoon-snuivende vermogens verstoren.
De hersenen en de chemicaliën daarin spelen een grote rol in de manier waarop we romantische relaties aangaan, opbouwen en onderhouden.
Het nadeel hiervan is dat het veel moeilijker maakt om uit elkaar te gaan. En vroege seks kan onze hersenen overspoelen met feelgood-emoties die misschien niet synchroon lopen met onze partners.
Wees voorzichtig als je verliefd wordt. Soms beweegt je hoofd sneller dan je hart.
Top datingwebsites
