Dr. Gail Dines: het leiden van de revolutie tegen de “pornificatie van onze cultuur”

De 411: Als hoogleraar sociologie en vrouwenstudies, een internationaal geprezen spreker en auteur, en een feministische activiste, heeft Dr. Gail Dines zich gevestigd als de ’s werelds grootste voorstander van anti-pornografie, die een radicale verandering in de hyperseksualisering van onze cultuur inspireerde.

Dr. Gail Dines is een feministe vanaf het moment dat ze werd geboren.

Zelfs als kind was ze zich voortdurend bewust van het onrecht dat jonge meisjes en vrouwen moesten doorstaan, en toen ze haar eerste cursus vrouwenstudies op de universiteit volgde, besefte ze precies hoe ze het verschil zou gaan maken.

“Het was alsof ik hier mijn hele leven op heb gewacht. Dit verklaart alles,” Dineren. “Het is één ding om het gevoel en de emotie te hebben dat er iets mis is. Het is iets anders om de concepten, de ideologieën en de theorieën te hebben die ervoor zorgen dat het allemaal op zijn plaats valt.”

Dr. Gail Dines, van Wheelock College

Tijdens haar studententijd richtte Dines zich specifiek op geweld tegen vrouwen en werkte ze ook in een verkrachtingscrisiscentrum waar ze de gevolgen van geweld uit de eerste hand zag.

Maar pas toen ze een presentatie van een Amerikaanse feministe zag, begreep ze waar een grote bron van het geweld vandaan komt: porno.

Dat was de nacht die haar leven voor altijd veranderde.

“Ik kon letterlijk niet geloven wat ik zag en hoorde. Ik kon niet geloven dat mannen van dat geweld afkwamen”, zei ze. “Ik wist van vrouwenhaat, ik wist van het patriarchaat, maar niets bracht de boodschap van vrouwenhaat zo goed over als pornografie. Het brengt het in zijn meest heldere, zuivere, ondubbelzinnige vorm.”

Dines belde meteen haar adviseur en veranderde haar proefschrift in een culturele analyse van pornografie, en de rest is zeker geen geschiedenis.

We spraken met Dines om inzicht te krijgen in hoe ze vrouwen en mannen lesgeeft, vecht voor en aanmoedigt om zich aan te sluiten bij de zaak tegen de ‘pornificatie’ van onze cultuur en de manieren waarop we allemaal kunnen voorkomen dat pornografie vrouwen objectiveert en vernedert.

Bij het schrijven van haar scriptie liet Dines zich vaak inspireren door het werk van radicale feministen als Andrea Dworkin, Robin Morgan en Susan Brownmiller, die enkele van de eersten waren die begonnen te praten over en het analyseren van pornografie en de effecten ervan.

“Ik word er vaak van beschuldigd anti-seks te zijn omdat ik anti-porno ben,” zei Dines. “Mijn argument is dat ik anti-porno ben omdat ik pro-seks ben. Je kunt niet pro-seks en pro-porno zijn.”

“Het was vooral het boek van Andrea Dworkin over pornografie dat mijn ideeën echt heeft uitgekristalliseerd. Ze was de eerste die echt doorhad wat er met pornografie aan de hand is, en dat had een enorme impact op mij,” zei Dines. “En dat was onderdeel van een feministische beweging. Er was in die tijd een levendige feministische beweging. Pornografie en geweld tegen vrouwen werd een groot probleem in de beweging, dus het gebeurde niet geïsoleerd. Het werd gedaan met andere feministen.”

Dines nam dat gevoel ter harte en startte haar eigen feministische organisatie terwijl ze in Israël woonde, genaamd “Woman to Woman” of ” ” in het Hebreeuws, en honderden vrouwen konden niet wachten om mee te doen.

In de loop der jaren is misschien een deel van Dines’ belangrijkste werk afkomstig van de lezingen die ze over de hele wereld houdt, haar wijsheid deelt en luistert naar verhalen – van vrouwen die niet weten hoe ze moeten omgaan met seksuele verzoeken van mannen tot mannen die worstelen met porno verslavingen, situaties die vaker voorkomen dankzij de aansluitingsculturen op de universiteit.

“Ze zijn in een pornocultuur gegooid. Ik heb het over mannen en vrouwen,” zei ze. “Als ze een kritische feministische analyse van porno krijgen, realiseren de mannen zich dat dit niet is wie ze willen zijn. Ze willen geen mannen zijn die zomaar op de opening van een vrouw slaan zonder enige connectie. Ze willen intieme seks, maar de porno heeft echt invloed gehad op hun vermogen om een connectie te ontwikkelen.”

Dines voegde eraan toe dat ze zeker niet pleit voor onthouding of zegt dat mensen alleen met iemand naar bed mogen als ze de rest van hun leven bij hem blijven. Wat ze probeert te doen is seksualiteit openstellen.

Volgens Dines is seks niet het one-size-fits-all model dat porno eruit ziet, dus het leren kennen van de mensen met wie we slapen en het leren van hun wensen en behoeften is wat seks plezierig, leuk en creatief maakt.

“Ik zeg altijd dat porno voor seks is wat McDonald’s is voor eten. Het ontdoet zich van alle voedingsstoffen, alle interessante dingen, en het geeft je een industrieel product. Het is zo vervelend en saai en formeel en generiek,” Dinessaid. “Ik heb vaak beschuldigd worden van anti-seks omdat ik anti-porno ben. Mijn argument is dat ik anti-porno ben omdat ik pro-seks ben. Je kunt niet pro-seks en pro-porno zijn.’

Dines’ streeft ernaar om vrouwen en mannen te laten zien dat echte verandering alleen kan plaatsvinden als ze samenkomen en als een groep werken, en ze doet dat op verschillende manieren, waaronder het lanceren van organisaties zoals Stop Porn Culture en Culture Reframed, evenals het schrijven van boeken zoals “PornLand : Hoe porno onze seksualiteit heeft gekaapt”, “Gender, ras en klasse in de media”,en “Pornografie: de productie en consumptie van ongelijkheid.”

In ‘Pornland’ werpt Dines een ongekende kijk op porno en de invloed ervan op ons leven.

Haar toekomstige streven zal een volksgezondheidsprogramma zijn voor ouders, therapeuten, jeugdadviseurs en meer om hen te leren hoe ze met kinderen over pornografie kunnen praten zonder overbezorgd te zijn en ze zich te schamen. Dines zei dat dit programma tegen het einde van het jaar van start zou moeten gaan.

“We ontwikkelen programma’s met deskundigen op het gebied van volksgezondheid om ouders te helpen veerkracht en weerstand van kinderen tegen de pornocultuur op te bouwen,” zei ze. “Onze kinderen hebben het recht om hun eigen seksualiteit te ontwikkelen. Ze hebben recht op een seksualiteit die ze creëren, die ze creëren, die betekenisvol is voor wie ze zijn en hun ervaringen in de wereld.”

De algemene boodschap van Dines gaat over hoe porno het vermogen van mensen voor intimiteit en het vermogen om echt contact te maken met andere mensen vernietigt. Als mannen generatie na generatie met porno worden opgevoed, zal de vicieuze cirkel alleen maar doorgaan en zullen die mannen binnenkort in machtsposities worden geplaatst die invloed hebben op de manier waarop vrouwen en hun kinderen hun leven leiden.

“Als we niet snel iets doen – en ik bedoel snel, heel snel – dan verwoesten we een hele generatie jongens”, zei Dines. “Als je een generatie jongens verwoest, verspil je een hele generatie meisjes, en als je een generatie meisjes verwoest, verspil je de cultuur.”

Bezoekgaildines.com voor meer informatie over Dr. Gail Dines en haar indrukwekkende werk.