Dr. Kristen Schilt: geslachtsgescheiden ruimtes en de effecten op transgenders

TL;DR: Weinig mensen hebben zoveel tijd besteed aan het onderzoeken van de hardnekkigheid van genderongelijkheid in de VS als dr. Kristen Schilt, een assistent-professor aan de Universiteit van Chicago.

Tijdens haar achtste jaar aan de Universiteit van Chicago bestrijkt het onderzoek van dr. Kristen Schilt een breed spectrum, maar misschien komt haar meest boeiende werk in de vorm van het belichten van culturele veronderstellingen over gender en seksualiteit die sociale ongelijkheid normaliseren en reproduceren.

“Ik ben altijd erg geïnteresseerd geweest in genderongelijkheid en nadenken over hoe ik dat kan aanpakken en sociale verandering kan bewerkstelligen, en sociologie was de eerste academische discipline die ik zag als een manier om dat te doen,” zei ze. “Ik ben geïnteresseerd in de hardnekkigheid van ideeën dat vrouwen niet zo slim zijn als mannen of dat vrouwelijkheid wordt gedevalueerd in vergelijking met mannelijkheid en mannelijkheid.”

In haar laatste paper, “Doing Gender, Determining Gender”, gaat Schilt nog een stap verder door de ervaringen van transgenders te bestuderen met seksgescheiden ruimtes, waaronder sportteams en openbare toiletten.

Gepubliceerd in het tijdschrift Gender and Society, “Doing Gender, Determining Gender: Transgender People, Gender Panics and the Maintenance of the Sex/Gender/Sexuality System”, een paper dat Schilt samen schreef met professor Laurel Westbrook van de Grand Valley State University, lijkt een toppositie om transgenders op te nemen in seksgescheiden ruimtes.

Dr. Kristen Schilt, universitair hoofddocent aan de Universiteit van Chicago

“We hebben gekeken naar wanneer mensen zich verzetten tegen transgenders die deze seks-gescheiden ruimtes betreden, wat zijn de argumenten die ze gebruiken? Wat kunnen we leren van deze grotere culturele oppositie?” zei Schilt.

Met behulp van een inhoudsanalyse van krantendiscours, zoals uitspraken als: “Hoe weet ik echt wie er naar het vrouwentoilet gaat?” Schilt en Westbrook waren in staat om de opvattingen van mensen over wat iemand een man of een vrouw maakt beter te begrijpen.

“Toen we naar de sportzaak keken in vergelijking met de badkamerzaak, is er veel meer succes geweest bij het wegnemen van culturele angsten over transgenders in sportteams, en dat komt grotendeels omdat er beleid is dat vereist dat als transgenders gaan deelnemen aan sportteams die gescheiden zijn van geslacht, moeten ze zeer specifieke regels volgen over hoe hun lichaam eruit kan zien en welke soorten hormonen ze moeten slikken,” zei Schilt.

Volgens Schilt en Westbrook stelt het hebben van een dergelijk beleid mensen die gekant zijn tegen het opnemen van transgender mannen en vrouwen in seksgescheiden ruimtes op hun gemak, maar als er een gebrek is aan beleid, worden ze vaak angstig.

“In het badkamervoorbeeld zijn er geen criteria. Er zijn typisch transgenderrechtenwetten die transgenders toestaan om niet te worden gediscrimineerd op het gebied van werkgelegenheid, huisvesting of openbare accommodaties, wat betekent dat ze de badkamer van hun keuze kunnen gebruiken, en er zijn geen criteria voor wie telt als een transgender of wat je met je lichaam te maken hebt”, aldus Schiltsaid.

Het belangrijkste argument van Schilt en Westbrook is dat dergelijke criteria regels stellen over wat voor soort instanties als acceptabel worden beschouwd.

“Het creëert ook een enorme financiële last. Hormonen en operaties kunnen een financiële last zijn voor mensen”, zei Schilt. “Veel ervan [the study] gaat over het verschuiven van ideeën over gender en seksualiteit en de mensen die zich daartegen verzetten, die verankerd willen blijven in Nee, er zijn alleen mannen en vrouwen. Mannen moeten een bepaald soort lichaam hebben. Vrouwen moeten een bepaald soort lichaam hebben en dat moeten we reguleren.'”

Terwijl Schilt zich in de beginfase bevindt van het uitvoeren van een vervolgonderzoek dat nader ingaat op de oppositie van transgenderkinderen op school, is de algemene impact die ze met haar onderzoek wil maken, voorlichting en een gesprek beginnen, met name op beleidsniveau. .

Dr. Kristen Schilts onderzoeksinteresses omvatten de sociologie van gender en seksualiteit, de sociologie van cultuur en de sociologie van werk en beroepen.

“Natuurlijk hoop ik dat mensen die dit soort beleid maken erover nadenken, maar ook mensen een beter begrip geven van wat er achter deze oppositie zit, dus als mensen zeggen dat ik niet wil dat transgenders mijn badkamer gebruiken”, wat betekent dat dan voor mensen en hoe leggen we dit uit op een moment dat er een grote verschuiving is?” Ze zei: “De acceptatie van transgenders verschuift breed in de samenleving, wat geweldig is, maar door deze verschuiving begin je de angsten te zien van de mensen die willen dat alles hetzelfde blijft.”

Ga voor meer informatie over Dr. Kristen Schilt en haar innovatieve werk naar uchicago.edu.