Dr. Terri Conley: de manier waarop we over monogamie denken veranderen

TL;DR: Na sinds 1991 onderzoek te doen naar vrouwenstudies en psychologie, is professor Terri Conley, Ph.D., universitair hoofddocent aan de Universiteit van Michigan, een leider in het veld en heeft haar leven gewijd aan het onderzoeken van deze onderwerpen op nieuwe manieren, met name monogamie.

Dr. Terri Conley’s liefde voor psychologie en vrouwenstudies begon al op jonge leeftijd.

Ze groeide op in een klein stadje in Indiana met een lesbische moeder die opgesloten zat en zag uit de eerste hand de problemen die bestonden (en nog steeds doen) op het gebied van genderverschillen, monogamie en intergroepsrelaties.

Dr. Terri Conley, Universiteit van Michigan

“Ik denk dat gender- en seksualiteitskwesties, hoewel ik me daar op dat moment niet van bewust was, mij beïnvloedden”, zei ze. “Ik denk dat ik me heel bewust werd van die dynamiek, en ik wilde ze meer verkennen.”

Conley gebruikte haar persoonlijke ervaringen om een bloeiende carrière op te bouwen waar ze gepassioneerd over is, waar ze haar dagen doorbrengt met het nauwkeurig onderzoeken van deze onderwerpen en het presenteren van haar bevindingen op een leuke en informatieve manier.

“Wil niet iedereen betaald worden om over seks te praten en er onderzoek naar te doen?” grapte ze.

Conley, die sinds 2008 universitair hoofddocent psychologie en vrouwenstudies is aan de Universiteit van Michigan, richt zich op drie belangrijke onderzoekslijnen, waaronder:

• Geslachtsverschillen in seksualiteit
• Percepties van leden van een minderheidsgroep van leden in andere groepen
• Traditionele monogamie vergeleken met consensuele niet-monogamie

Hoewel ze een expert is op alle drie deze gebieden, is haar onderzoek naar het vrijwillig afwijken van monogamie een onderwerp dat volgens haar zelden wordt bestudeerd.

Conley’s onderzoek naar consensuele niet-monogamie is het eerste in zijn soort.

Conley beschrijft consensuele niet-monogamie als een vorm van verbintenis tussen een paar dat besluit, afzonderlijk of samen, om meer dan twee mensen in de relatie te hebben, hetzij voor seksuele doeleinden of voor gezelschapsdoeleinden. Een polyamoreuze relatie is hier een goed voorbeeld van.

Van het observeren van paren die deelnemen aan niet-monogamie met wederzijdse toestemming, tot het rechtstreeks vergelijken van de kwaliteit van monogame versus consensuele niet-monogame relaties, Conley heeft weinig bewijs gevonden dat suggereert dat het ene type verbintenis idealer is dan het andere.

“Soms zijn de pijlers van onze huidige cultuur dat monogamie de beste is, monogamie de beste manier is om relaties te benaderen, dus het is een vastgeroeste kernopvatting. Door dat uit te dagen, hebben we veel mensen bedreigd, maar nogmaals, niets is te zeggen dat monogamie slecht is”, zei ze. “Het suggereert alleen dat er voor sommige mensen in sommige omstandigheden een betere weg is. Ik denk dat dat heel goed zal zijn voor mensen om verschillende perspectieven te krijgen op hoe mensen daten.”

Het belangrijkste doel van Conley met haar onderzoek is om het stigma rond niet-traditionele relaties weg te nemen, mensen te helpen beseffen dat er andere mogelijkheden zijn om zich te binden en een eerlijke discussie over het onderwerp op gang te brengen.

“We merken dat mensen het niet noodzakelijk eens zijn over hun definities met hun partner over wat monogamie inhoudt,” zei ze. “Een veel voorkomende reactie is dat één keer dat je uit monogamie valt, je een gebrekkig persoon bent, en ik denk dat dat behoorlijk verontrustend en behoorlijk oneerlijk is. perfect zijn in monogamie.”

Met een hardwerkend en creatief hoofd op haar schouders zie ik niets anders dan een mooie toekomst voor Conley.