Geobjectiveerde universiteitsvrouwen die minder geneigd zijn tot sociaal activisme

Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat geobjectiveerde universiteitsvrouwen eerder geneigd zijn de status-quo te accepteren en minder geneigd zijn tot sociaal activisme.

Na twee experimenten te hebben uitgevoerd, ontdekte Rachel M. Calogero, onderzoeker van de Universiteit van Kent, dat universiteitsvrouwen die zichzelf definiëren door hun uiterlijk en seksuele wenselijkheid, minder geneigd waren om actief de uitbreiding van vrouwenrechten te ondersteunen of bestaande gendergerelateerde ongelijkheden aan te vechten.

“Collegevrouwen die zichzelf definiëren aan de hand van hun”

uiterlijk waren minder kans om genderongelijkheid uit te dagen.”

Ze ontdekte ook dat wanneer vrouwen werd gevraagd zich een tijd te herinneren waarin ze zich door anderen geobjectiveerd voelden, die vrouwen zichzelf eerder definieerden op basis van hoe ze eruit zagen (zelfobjectivering).

Die vrouwen waren ook meer geneigd om de huidige gendernormen te accepteren en hadden in de toekomst minder kans om deel te nemen aan sociaal activisme.

Calogero merkte op hoe krachtig zelfobjectivering is, ongeacht of het momenteel bij sommige vrouwen bestaat (experiment één) of dat het actief en bewust werd geactiveerd (experiment twee).

“Waarom lijken we meisjes en vrouwen dwangmatig te objectiveren, op schijnbaar steeds jongere leeftijd, in deze cultuur?” zei Calogero. “Wat we wel weten, is dat het bewijs voor de objectivering van vrouwen via verschillende media en interpersoonlijke bronnen overweldigend is en dat het zowel vrouwen als mannen schade berokkent.”