Vroege seks kan relaties op de lange termijn schaden

Een recente studie suggereerde dat seks in de eerste paar weken van een relatie de relatie op de lange termijn kan schaden.

De studie werd geproduceerd door Brigham Young University (een particuliere universiteit die eigendom is van en wordt beheerd door de LDS Church) en keek naar de algemene relatietevredenheid, communicatieniveaus en de stabiliteit van de koppeling.

Bij het onderzoek van 11.000 ongehuwde individuen in serieuze relaties, vond de studie dat paren die een jaar of minder aan het daten waren, lagere algemene relatiescores rapporteerden als ze binnen een paar maanden na het daten seks hadden met hun partner, in vergelijking met paren die zich van seks onthielden die later in hun relatie seks hadden.

“Het hebben van seks eerder in de relatie leidde

tot lagere niveaus van tevredenheid en communicatie.”

Zelfs nadat onderzoekers rekening hadden gehouden met ras, opleiding, aantal seksuele partners en religieuze aanwezigheid, veranderden de bevindingen niet.

Sommige relatie-experts vinden echter fouten in het onderzoek en spreken zowel de methodologie als de resultaten van het onderzoek tegen.

Volgens Justin Lehmiller van Harvard University keek de studie alleen naar paren op één specifiek punt in hun relatie en voerden ze geen follow-up of langetermijnevaluaties uit, waarbij ze stelden dat het onmogelijk was om te bepalen of het verschil in tevredenheidsniveaus gerelateerd was aan timing seksuele intimiteit of een andere externe factor.

Bovendien merkte Lehmiller op dat het verschil in tevredenheid tussen paren die vroeg seks hadden en paren die zich onthielden of later seks hadden in hun verkering statistisch niet significant was – “een tiende van een punt op een vijfpuntsschaal.”

Zoals Lehmiller concludeerde:

“Betekent een tiende van een punt echt dat seks op de eerste date je relatie zal vernietigen? Nee, en het zou onoprecht zijn om te suggereren dat op basis van deze resultaten. Het heeft misschien niets met seks te maken. Misschien zijn er persoonlijkheidsverschillen tussen degenen die in bed springen en degenen die wachten, dat zou de associatie kunnen verklaren.”