Een online datingprofiel voor senioren schrijven

De conventionele regels voor het schrijven van een goed datingprofiel gaan ongeveer als volgt (losjes geparafraseerd):

• Gebruik geen foto’s van 10 jaar oud, hoe warm je ook was. Het is waanvoorstellingen.
• Vraag een fotograaf om foto’s van je te maken, aangezien je eruitziet hoe oud je bent – op een stijlvolle manier, met nauwelijks merkbaar photoshoppen.
• Wees niet negatief, bash exen, gedraag je wanhopig of schijn een hekel te hebben aan het andere geslacht. Als je dat doet, word je automatisch het datingequivalent van een melaatse en word je beperkt tot een kolonie waar de enige andere zielen met wie je ooit dates zult krijgen, andere ‘negatieve mensen’ zijn.
• Kies een vrolijke toon – deel details van dingen waar je om geeft, maar houd het allemaal licht en vrolijk. Tenzij je het hebt over je Tough Mudder-race, in welk geval het oké is om de onvoorstelbare intensiteit van je persoonlijke fitnessuitdaging weer te geven.
• Wees realistisch bij het bepalen van uw criteria. Met andere woorden, houd in gedachten dat de meeste keuzes die er zijn, nou ja, middelmatig zijn.
• Gebruik een goede grammatica en voer in hemelsnaam een spellingcontrole uit.

Wat zijn de resultaten van de conventionele datingprofielwijsheid?

Nou, na drie jaar sporadisch (en toegegeven, soms obsessief) online browsen op profielen, kan ik het als volgt samenvatten:

Iedereen lijkt op precies dezelfde manier een positieve, opgewekte ziel te zijn – de woorden “gemakkelijk” en “vrolijk” zijn het meest alomtegenwoordig (waarbij het onjuiste “gemakkelijk en “opgewekt” net voorbij de spellingcontrole glijdt).

Degenen die het pro-fotograafadvies opvolgen, vervangen uiteindelijk foto’s met context en betekenis door saaie studio-opnames.

Het rapporteren van uren in de sportschool en het aantal marathons en trendy hindernisbanen vervangen informatie over vreugden en prestaties die verweven zijn met het dagelijkse ritme van het leven.

Weinigen delen de hoge normen die ze echt hebben, omdat ze misschien alleen eindigen.

En niemand met een greintje verstand durft een woord uit te spreken dat als (hijg!) negatief kan worden opgevat.

“Als 100 mensen contact met je opnemen, is de kans groot dat je

ontdekken dat hoge normen niet onrealistisch zijn.”

Het is iets wat Scheherazade herkende toen haar hoofd op het spel stond.

Je fascineert anderen niet zozeer door de onderwerpen die je vermijdt of de uitvoeringen die je kunt documenteren, maar door de verhalen jij vertelt.

Ik leerde universiteitsstudenten hoe ze konden opvallen voor toelatingscommissies van universiteiten, en ik heb ook teksten geschreven om te proberen wetgevers te overtuigen om het beleid te veranderen.

Of ik nu les heb gegeven in schrijven in de klas of heb geprobeerd een abstract probleem tot leven te brengen als journalist, de enige constante is het creëren van een verhaal met een begin, een midden en een einde.

Zelden bevat een datingprofiel een verhaal. Maar waarom zou het niet mogen?

Immers, als je me een fragment van je leven in beweging laat zien, zal ik een glimp van je opvangen zoals je bent – al is het maar voor een moment.

En als je me met een cliffhanger achterlaat, moet ik contact opnemen om het einde te weten te komen.

Misschien wel het belangrijkste van alles, als 100 mensen zich genoodzaakt voelen contact met je op te nemen om de rest van je verhaal te weten te komen, zul je waarschijnlijk ontdekken dat hoge normen niet een beetje onrealistisch zijn.

Hoe ga je een verhaal opnemen in je online datingprofiel?