Studie: HIV-geïnfecteerde transgender vrouwen hebben een slechtere ziektecontrole

De transgendergemeenschap heeft net zoveel verschillen als elke andere groep individuen. Met de opkomst van Caitlyn Jenner zal de gemeenschap van transgendervrouwen hopelijk niet langer verblind worden.

In een recent onderzoek van de Centers for Disease Control and Prevention komen deze verschillen tussen hiv-geïnfecteerde volwassenen die zorg ontvangen in de VS tot leven in nationaal representatieve schattingen.

Drie jaar aan gegevens combineren om te bewijzen dat transgender vrouwen slechtere gezondheids- en leefsituaties hebben dan niet-transgender mannen en vrouwen.

In een artikel in LGBT Health, een peer-reviewed tijdschrift van de uitgeverij Mary Ann Liebert, Inc., worden de resultaten van het onderzoek beschreven om aan te tonen dat transgendervrouwen een tekort hebben omdat ze grotere onvervulde behoeften hebben aan basisdiensten zoals voedsel en huisvesting.

Met hiv geïnfecteerde transgendervrouwen houden zich minder vaak aan anti-hiv-medicatieregimes en bereiken minder virale onderdrukking.

Helaas toont deze studie ook aan dat deze groep zich minder snel houdt aan anti-HIV-medicatieregimes en virale onderdrukking bereikt. Als iemand niet gezond wil zijn, zal hij blijven lijden.

Het is zeldzaam om een situatie in het leven tegen te komen waarin er geen nevenschade is, en HIV is geen uitzondering op deze regel. Verwaarlozing en een slechte gezondheid zijn niet de enige problemen waarmee besmette transgendervrouwen te maken hebben.

Deze vrouwen zijn vaker dakloos en hebben minder kans op een ziektekostenverzekering.

Vanwege die initiële factoren laat deze studie zien dat deze vrouwen sociaaleconomisch meer gemarginaliseerd zijn dan met HIV geïnfecteerde niet-transgender studieleden.

Bovendien hebben ze een lager totaalinkomen, zijn ze vaker dakloos en hebben ze minder kans op een ziektekostenverzekering.

Hoewel de bevindingen die Yuko Mizuno, Ph.D., Emma Frazier, Ph.D., Ping Huang, en Jacek Skarbinski, MD, presenteren gunstig zijn voor onderzoek naar de HIV-geïnfecteerde transgendergemeenschap, blijven bepaalde vragen onbeantwoord.

Soortgelijke onderzoeken kunnen in de toekomst worden gebruikt om meer unieke kenmerken te ontdekken, zoals de behoeften van transgender mannen, hiv-preventie en transgender-specifieke gezondheidszorg.

“We vonden weinig verschillen tussen HIV-geïnfecteerde transgender vrouwen en niet-transgender personen in de zorg met betrekking tot de ontvangst van de meeste zorg, behandeling en ondersteunende diensten”, aldus de onderzoekers van de studie. “De geconstateerde verschillen in duurzame virale onderdrukking en onvervulde behoeften aan basisdiensten moeten echter verder worden onderzocht.”

De vele factoren in het leven van een met HIV geïnfecteerde transgendervrouw kunnen bijdragen aan verschillen in therapietrouw aan antiretrovirale therapie (ART) en onderdrukking van de virale belasting, maar dit wordt niet bevestigd door de resultaten van het onderzoek. Het enige wat we weten is dat hun leven enorm wordt geschaad door de ziekte.

Soortgelijke onderzoeken kunnen in de toekomst worden gebruikt om meer unieke kenmerken te ontdekken, zoals de behoeften van transgender mannen, hiv-preventie en transgender-specifieke gezondheidszorg.