Uit onderzoek blijkt dat mensen zijn geëvolueerd naar monogaam om hun kinderen te beschermen

Nieuw onderzoek suggereert dat monogamie bij mensen is geëvolueerd als een middel om nakomelingen te beschermen tegen de dood door rivaliserende mannen.

Voor de studie verzamelde een team van University College London, evenals universiteiten in Manchester, Oxford en Auckland, gegevens over 230 soorten primaten, waarbij ze grotendeels hun paringsgewoonten observeerden.

Deze bescherming betekende dat de nakomelingen, of kinderen, meer kans hadden op een grotere hersenontwikkeling, waardoor letsel of overlijden onder het toeziend oog van een vader werd vermeden.

Rivaliserende mannetjes in niet-monogame gemeenschappen zullen het nageslacht van een vrouwtje zoeken en vaak proberen ze te doden als een middel om het vrouwtje aan te moedigen om te paren.

Monogame samenlevingen hebben de neiging om gezondere nakomelingen in het wild te produceren, waardoor intelligentere en goedgevoede nakomelingen mogelijk zijn. Deze eigenschap bij mensen is volgens de bevindingen voor het eerst geëvolueerd van apen.

“Monogame samenlevingen hebben de neiging om te produceren”

gezondere nakomelingen in het wild.”

De auteurs geloven dat dit het overtuigende bewijs is dat de belangrijkste reden voor monogamie bij mensen ook de bescherming van hun kinderen is.

Voor het onderzoek maakten onderzoekers in wezen een uitgebreide stamboom om te bepalen welke geëvolueerde eigenschappen het eerst naar voren kwamen bij primaten.

Ze ontdekten dat mannetjes die nakomelingen op hoge niveaus doden, waarschijnlijk hebben geleid tot grote groepen primaten die overgingen van multi-paring naar monogamie.

Later evolueerde ook de eigenschap van elke ouder die de zorgtaken van een nageslacht deelde, in plaats van de verzorging volledig aan het vrouwtje over te laten.

“Dit is de eerste keer dat de theorieën voor de evolutie van monogamie systematisch zijn getest, wat overtuigend aantoont dat kindermoord de drijvende kracht is achter monogamie”, zegt hoofdauteur Dr. Kit Opie.

De studie werd gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings van de National Academy of Sciences.