Werkpraktijken beperken egalitaire relaties voor mannen en vrouwen

Hoewel de genderrevolutie ooit baanbrekend was voor vrouwen, zowel thuis als op het werk, is ze tot stilstand gekomen.

De intrede van vrouwen op de arbeidsmarkt en de trend van meer liberale genderattitudes nemen langzaam af, blijkt uit gegevens, en sociologen willen weten waarom.

De echte taak is om het verschil te bepalen wanneer dit wordt veroorzaakt door vooraf ingestelde institutionele praktijken en wanneer het het gevolg is van persoonlijke voorkeuren en genderopvattingen.

In de American Sociological Review voerden onderzoekers David Pedulla en Sarah Thbaud een onderzoek uit op basis van gender, werk-familie-idealen en institutionele beperkingen om dit raadsel verder te onderzoeken. Hun onderzoek richt zich op eerdere informatie over hoe zaken als werkplekbeleid van invloed zijn op de werk-gezinsregelingen van jonge, ongehuwde individuen.

Uitgelicht in de voorjaarseditie van 2015 van de publicatie van de American Sociological Association, bekend als: contexten, de studie omvat een experimenteel onderzoeksontwerp waarbij de onderzoekers jonge, ongehuwde, kinderloze volwassenen verschillende hypothetische situaties presenteerden.

Deze studie is opgenomen in de voorjaarseditie van 2015 van de publicatie van de American Sociological Association, bekend als Contexts.

Ze vroegen respondenten hoe ze hun toekomstige relaties zouden willen structureren wanneer ze rekening houden met verschillende institutionele beperkingen.

Er was een egalitair partnerschap waarbij beide partners gelijk zijn, een neotraditioneel model waarbij de man de kostwinner is en de vrouw de huisvrouw, een zelfredzame relatie voor degenen die financiële onafhankelijkheid verkiezen boven een partner en de omgekeerde traditionele relatie.

Door de opzet van het onderzoek waren Pedulla en Thbaud in staat om de mate van institutionele dwang waarmee individuen werden geconfronteerd, te manipuleren.

In de toestand van hoge dwang had een paar geen optie voor egalitarisme. De medium-constraint-situatie stelde respondenten in staat een egalitaire relatie te kiezen zonder de effecten op de werkplek te kennen en de low-contraint-optie bood ondersteunend werk-gezinbeleid.

Ongeacht externe factoren zoals het opleidingsniveau, laten de resultaten van het onderzoek zien dat mannen en vrouwen de voorkeur geven aan egalitaire relaties – maar wanneer dat geen optie is, zoals in een situatie met veel beperkingen, worden klasse- en geslachtsverschillen een probleem.

Wanneer er institutionele beperkingen zijn vanwege persoonlijke opvattingen of de werkplek, gaven hoger opgeleide mannen en vrouwen en mannen uit de arbeidersklasse de voorkeur aan een neotraditionele regeling waarbij de man de kostwinner is.

Als er institutionele beperkingen zijn, geven hoger opgeleiden de voorkeur aan het neotraditionele model waarbij de man de kostwinner is en de vrouw huisvrouw.

Aan de andere kant kozen arbeidersvrouwen voor zelfredzame omstandigheden zodat ze zelfstandig stabiel konden worden.

In dit patroon ontdekten de onderzoekers dat de relatievoorkeuren van vrouwen beter reageren op het wegnemen van institutionele barrières of beleid waarbij gebruik wordt gemaakt van werk-gezinsondersteuning dan die van mannen – maar hoe dan ook, de meeste mensen zouden de voorkeur geven aan een evenwichtige relatie, alle externe factoren terzijde.

Praktijken en beleid op de werkplek hebben een enorme impact op relaties en hoe ze worden bekeken en kunnen grotendeels worden toegeschreven aan het aanhoudende probleem van genderongelijkheid op het werk en thuis.