Neurobiologia miłości i przywiązania

Ludziom udało się połączyć biologicznie i poprzez ewolucję. Niektórzy z nas wiążą się monogamicznie, podczas gdy inni łączą się z wieloma partnerami.

Nasi przodkowie wykorzystywali miłość i przywiązanie do łączenia się w pary i rozmnażania silnego, zdrowego potomstwa. Dziś miłość jest czymś więcej niż narzędziem łączącym w celu prokreacji.

Poświęcamy nawet cały dzień, by to uczcić, podziwiając dziesiątki róż i pożerając dekadenckie czekoladki.

Kiedy zakochujemy się i rozwijamy przywiązanie do innej istoty, zasadniczo jesteśmy na haju. Jak popularna piosenka Ke$hy, miłość jest naszym narkotykiem.

Mózg jest potężnym narządem, który reaguje na wiele bodźców emocjonalnych i fizjologicznych – jednym z nich jest widok, zapach, dźwięk i dotyk innego człowieka, który nas pociąga.

Chemia naszego mózgu jest zmieniona, a wraz z tymi wszystkimi reakcjami czuciowymi jest wiele reakcji chemicznych.

Kiedy się zakochujemy, mózg uwalnia dużą ilość substancji chemicznych poprawiających samopoczucie. Te chemikalia obejmują dopaminę, serotoninę i epinefrynę.

Dają nam motyle i sprawiają, że się rumienimy, serce bije, a dłonie się pocą. Działają jak narkotyk, aktywując ośrodki przyjemności w naszych mózgach.

W końcu nadmierne uwalnianie substancji chemicznych poprawiających samopoczucie zaczyna ustępować, gdy nasze relacje przechodzą w fazę miesiąca miodowego.

“Czasami twoja głowa

porusza się szybciej niż twoje serce.”

Ale teraz uwalniane są różne hormony, przede wszystkim hormony, które tworzą więzi i przywiązania.

Chociaż prawdopodobnie nie pożądamy naszego partnera tak, jak na początku związku, mózg nadal odgrywa rolę, ponieważ uczucia miłości i przywiązania nadal się rozwijają.

Oksytocyna i wazopresyna zalewają mózg (szczególnie u kobiet po seksie).

Oksytocyna jest często określana jako hormon wiążący, ponieważ jest wydzielana podczas orgazmu i karmienia piersią, tworząc silną więź między kobietą a jej partnerem lub dzieckiem.

Nazywają się feromonami i są dość silne pod względem pociągu seksualnego. Feromony są uwalniane i „wywąchane” przez innych jako funkcja ewolucyjna.

Badania nad feromonami spopularyzowało znane „Swiss T-shirt Study”. W tym badaniu naukowcy odkryli, że kobiety pociągają mężczyźni, których układ odpornościowy był najbardziej niepodobny do ich własnego.

Postuluje się, że jego funkcją jest wyhodowanie zdrowego potomstwa, które ma silny układ odpornościowy w wyniku różnej odporności rodziców. Jednak panie, jeśli bierzesz pigułki, będzie to zakłócać twoje zdolności „wąchania” feromonów.

Mózg i zawarte w nim substancje chemiczne odgrywają ogromną rolę w nawiązywaniu, budowaniu i utrzymywaniu romantycznych związków.

Wadą tego jest to, że rozstanie jest o wiele trudniejsze. A wczesny seks może zalać nasze mózgi emocjami dobrego samopoczucia, które mogą nie być zsynchronizowane z naszymi partnerami.

Bądź ostrożny, kiedy się zakochujesz. Czasami twoja głowa porusza się szybciej niż serce.