Nowe badania kwestionują niektóre od dawna utrzymywane twierdzenia, że pary lesbijskie są w jakiś sposób mniej przygotowane do wychowywania zdrowych dzieci w porównaniu z tradycyjną parą heteroseksualną.
Te same badania sugerują również, że pary lesbijskie mogą być w tym procesie szczęśliwsze.
Stwierdzono, że pary lesbijskie stosujące zapłodnienie in vitro (IVF) w celu założenia rodziny doświadczają mniejszego stresu w pierwszych kilku latach rodzicielstwa niż pary heteroseksualne.
W badaniu przyjrzano się dokładnie samopoczuciu emocjonalnemu każdego z rodziców, ich własnemu poziomowi zadowolenia w związku, ich zdrowiu psychicznemu i stopniu stresu rodzicielskiego, z jakim się spotykali.
„Pary lesbijskie korzystające z zapłodnienia in vitro mniej doświadczają
stres w pierwszych latach rodzicielstwa”.
Ogólnie rzecz biorąc, mniej oznak stresu zaobserwowano u par lesbijskich, u których również stwierdzono wyższy poziom romantycznego szczęścia w ich związkach partnerskich w porównaniu z parami heteroseksualnymi.
Badane pary, w sumie 316, były mniej więcej w tym samym wieku i każde z nich było rodzicami po raz pierwszy. Sto pięćdziesiąt jeden par heteroseksualnych i 165 par lesbijskich było regularnie ankietowanych w ciągu pierwszych trzech lat rodzicielstwa, począwszy od rozpoczęcia wspomaganego rozrodu.
„Zawsze interesowały mnie kwestie seksualności, więzi rodzinnych i psychologicznych aspektów zostania rodzicem” – Catrin Borneskog, doktorantka na Wydziale Zdrowia Kobiet i Dzieci Uniwersytetu w Uppsali. „Okres od planowania dziecka do roku po urodzeniu dziecka jest szczególnie wrażliwy. Rozród wspomagany może sprawić, że ten okres będzie jeszcze bardziej uciążliwy”.
„Pary lesbijskie są ponadto stosunkowo nową grupą pacjentów i rodziców, o których do tej pory nie wiemy zbyt wiele” – powiedziała.