Czy powinienem z nim spędzać czas?

W liceum podkochiwałam się w tym facecie. Nazwijmy go Fred. Moi przyjaciele powiedzieli Fredowi, że go lubię i krótko mówiąc, on też lubi mnie. Zaprosił mnie na bal i byłam BARDZO szczęśliwa.

Ale później nie chciałem iść z nim na bal maturalny. To nie było nic osobistego. Po prostu chciałem iść sam. Była też pewna presja rówieśników, ponieważ wszyscy moi przyjaciele go nienawidzili. Byłem dla niego trochę palantem i teraz całkowicie tego żałuję.

Ku mojemu zaskoczeniu, później wysyła mi zaproszenie do znajomych na Facebooku. Wtedy zdałem sobie sprawę, że wciąż coś do niego żywię i nawiązałem z nim kontakt. Zasugerowałem, że chcę się z nim spotkać, a on zapytał mnie, czy chcę się z nim spotkać. (OGROMNA Ulga!)

Oglądaliśmy film i prawie przez cały czas trzymaliśmy się za ręce. Potem musiałem rozpocząć rozmowy. Zapytałem go, czy chciałby się znowu spotkać, a on powiedział, że będzie musiał znaleźć trochę czasu, ponieważ jest bardzo, bardzo zajęty.

Jednak nadal piszemy do siebie SMS-y. Czasami brał FOREVER, żeby odpowiedzieć na tekst. Później go pokonałem i zdmuchnąłem go z powodu tego, jak on mnie zdmuchnął, kiedy był TAK “zajęty”. Poinformowałem go, że to jego ostatnia szansa, bo mnie zdmuchnął. Mówi mi, że był tak zajęty, że były chwile, kiedy mógł „ledwo jeść lub spać”.

W końcu spotykamy się po raz drugi, a on przytula mnie, gdy film jest włączony. Film się kończy, rozmawiamy trochę, a on wychodzi.

Mija kilka miesięcy, a on prosi mnie, żebym się z nim spotykał, a ja tym razem go odrzucam, ponieważ odpowiedź zajmuje mu zbyt dużo czasu. Jednak nadal pyta. W rzadkich przypadkach nawet do mnie dzwoni. Poddaję się i przez cały czas przed jego przyjściem byłam pewna, że już go pokonałam i że mi to nie przeszkadza. Ale świetnie się z nim bawię.

Kiedy oglądaliśmy telewizję, obejmował mnie ramieniem i trzymał rękę na moim nadgarstku, gdy próbowałam uciec. Zawsze mu mówię, że musi wyjść, zanim moi rodzice wrócą do domu. Nie chcę, żeby moi rodzice go przesłuchiwali i on o tym wie. Zapytał mnie: „Ile osób było przesłuchiwanych?” Czy mylę się, sądząc, że pyta, ilu facetów poznało moich rodziców?

Napisałem mu następnego dnia i odbyliśmy krótką rozmowę. NAPRAWDĘ chciałam się z nim znowu spotkać, ale nie pytałam i on też nie. Poza tym, po całej naszej klęsce balu, czuję, że nie mam prawa go o to prosić, a wszystko, co robimy, to oglądamy u mnie film lub telewizję, więc nie chcę go nudzić.

Naprawdę chciałabym wiedzieć, czy uważasz, że mnie lubi, czy uważasz, że powinnam spędzać z nim więcej czasu i opowiadać mu, jak się czuję, czy też już narobiłam mu wystarczająco dużo kłopotów i powinnam po prostu zostawić to w spokoju. PROSZĘ POMÓŻ!

-Carmen F. (Maryland)

Carmen, Carmen, Carmen NIE! NIE powinieneś spędzać z nim czasu. Powinieneś DATY z nim! To by wyprostowało wiele zamieszania dla was obojga, jeśli chodzi o rodzaj związku, jaki macie. Oboje traktujecie to jak jakąś zabawę w trzeciej klasie, podczas gdy nieodwzajemnione napięcie seksualne po prostu „przestaje”, aż w końcu wyparuje, by następnym razem powrócić.

Czas przenieść to na bardziej dorosły poziom i zbadać możliwości. Oczywiście jesteście w sobie zauroczeni, ale są też pewne nieprzyjemne uczucia i problemy z zaufaniem. Nie ma osoby dorosłej, która chciałaby być pierwszą osobą, która obdarzyłaby trochę zaufaniem i wrażliwością z powodu gry w „Jilt tag”, w którą gracie ze sobą od tak dawna.

Oto, co bym zrobiła (gdybym była młodą kobietą):

Zadzwoń do niego przez telefon. Zostaw swoje alter ego trzeciej klasy na placu zabaw i zadzwoń w interesach. Powiedz mu, że masz coś ważnego do omówienia i chcesz umówić się na godzinę na kawę. Daj mu dwie daty i godziny do wyboru, a jeśli gra w „zajętą” grę, powiedz mu, żeby przerwał jedno z jego spotkań, ponieważ naprawdę musisz to zrobić. Jeśli chce wiedzieć, co jest tak ważne, powiedz mu, że tak. Już nie. Resztę omówisz osobiście lub w ogóle nie będziesz omawiać. Jeśli odmówi, oddzwoni za dzień lub dwa.

Kiedy staniesz twarzą w twarz po drugiej stronie stołu, zrób małą pogawędkę, a następnie spójrz na niego. Pauza. Zacznij od czegoś takiego:

Przede wszystkim wiesz, że to było dawno temu, ale chcesz mu powiedzieć, że szczerze przepraszasz za złamanie balu. Czujesz, że ten błąd zawsze wisi nad twoją głową i przeszkadza w rozwijaniu twojej przyjaźni. Byłeś palantem i przez długi czas czułeś się z tego powodu okropnie. Byłeś dzieckiem, a wszystkie inne dziewczyny chciały iść razem tylko z dziewczynami. Byłeś naprawdę podekscytowany pójściem z nim, ale ugiąłeś się pod presją. Myliłeś się przerywając randkę, głęboko tego żałujesz i nie możesz dłużej żyć z poczuciem winy. Chcesz go poprosić, aby ci wybaczył.

Zatrzymać. Popatrz na niego. Czekać. Może nastąpić długa pauza, ale następne słowa muszą należeć do niego.

Może ci powiedzieć, jak źle się z tym czuł. Może cię mocno nałożyć, a nawet płakać. Kto wie. Weź go za rękę, spójrz mu w oczy i ponownie poproś o przebaczenie.

Następnie powiedz mu, że chcesz dowiedzieć się, co teraz ze sobą umawiacie. Zapytaj go, czy czuł, że czasy, kiedy byliście razem, były randkami. Powiedz mu, że wiele razy miałeś nadzieję, że cię pocałuje. Powiedz mu, że rozumiesz, że powstrzymywał się z powodu strasznej rzeczy, którą zrobiłeś, ale chciałbyś ominąć wszystkie nieprzyjemne uczucia i tygodnie między odpowiedziami.

Zapytaj go, czy podobały mu się czasy, które spędziliście razem. Powiedz mu, że oboje jesteście już dorośli, a ten związek nie może trwać tak, jak był.

Powiedz mu, że cenisz jego przyjaźń i czasami widzisz możliwości na więcej, ale jesteś po prostu zdezorientowany i nie możesz powiedzieć, co on o tobie myśli. Zapytaj go, czy we dwoje powinniście spróbować prawdziwej randki. Następnie zaplanuj wyjście na prawdziwą randkę. Uściskaj go, ucałuj i podziękuj za przybycie. Powiedz mu, że teraz czujesz się o wiele lepiej. Daj mu znać, że jesteś podekscytowany randką – i nie zepsujesz jej!