Wspaniali faceci istnieją, ale mogą zostać uwięzieni w piekle pierwszej randki

Kilka dni temu rozmawiałem z kobietą o imieniu Stacey, która podzieliła się historią swojego młodszego brata. To facet ze stabilną pracą.

Jest fantastycznym wujkiem dla jej dzieci, karmi bezdomnych w środowe wieczory i jest idealnym dżentelmenem dla przyjaciół, współpracowników, a nawet nieznajomych.

Regularnie ćwiczy, odżywia się zdrowo i nie jest karany (co powinno mu dać 50 punktów bonusowych właśnie tam).

Ogólnie rzecz biorąc, jest dobrym facetem, z wyjątkiem jednej rzeczy: denerwuje się przy kobietach.

Może miał traumatyczne wydarzenie w dzieciństwie, a może został odrzucony przez dziewczynę, która zostawiła użądlenie.

Chodzi o to, że teraz jest złym partnerem. Są szanse, że byłby świetnym chłopakiem, ale nigdy nie może wyjść poza pierwszą randkę.

Może jego głowa jest wypełniona tym, co media mówią o romansie i zachowuje się jak głupkowata postać w komedii romantycznej.

Może uważa, że liczy się wygląd i pieniądze, więc wykorzystuje każdą okazję, by pokazać to za pomocą hojnych prezentów.

Może myśli, że mężczyźni muszą być „złym chłopcem”, żeby zdobyć dziewczynę, ale myli się i odpycha kobiety.

Może facet myśli, że musi być legendą komedii i zachowuje się jak mieszanka każdego komika w historii (lub gorzej, wujka Joeya z „Full House”).

Może zachowują się zbyt nerwowo, co sygnalizuje kobiecie, że gdy życie stanie się trudne, on się rozpadnie i spasuje, więc nie może mu ufać.

W dzisiejszych czasach zaufanie jest decydującym czynnikiem między osobami w związku a tymi, którzy są wiecznie samotni. A jednak jest tak wielu pewnych siebie mężczyzn, którzy są totalnymi palantami.

Czy zaufanie naprawdę jest oznaką dobrego charakteru? W końcu większość socjopatów-kryminalistów siedzących w Pelican Bay ma o sobie bardzo dobre opinie.

„Charakter jest odzwierciedleniem tego, co

osoba robi, a nie to, co ktoś mówi”.

Pewność siebie to czuć się komfortowo we własnej skórze i nie chcieć nią handlować. To wiara w siebie oraz swoje moce i zdolności.

Jeśli jesteś pewny siebie, wiesz, że jesteś wystarczająco dobry, ale nie musisz tego udowadniać.

Z drugiej strony arogancja oznacza, że masz wszystko do udowodnienia.

Według Słownika Webstera arogancja to postawa wyższości przejawiająca się w apodyktycznym zachowaniu lub bezpretensjonalnych twierdzeniach lub założeniach.

Wyobraź sobie graczy, którzy mają mnóstwo pewności siebie. To faceci żonglujący dwiema, trzema, czterema, a nawet pięcioma dziewczynami w dowolnym momencie.

To są faceci emanujący pewnością siebie, a mimo to regularnie przesadzają z randkami. Dzwonią w ostatniej chwili na telefony z łupami. Romansują kobiety do łóżka i nigdy nie oddzwaniają.

Zasadniczo ich działania nie pasują do ich słów. Z tymi facetami, jeśli świat nie reaguje tak, jak chcą, uważaj.

Są też faceci, którzy nie mają zaufania do kobiet. Widzą graczy w akcji, ich arogancję i nie chcą mieć w tym udziału.

Chcą odnosić sukcesy z kobietami, ale nie chcą iść na kompromis i zniżać się do tego poziomu.

Smród tego jest taki, że nie widzą innej opcji, więc wolą być nerwowi i przestraszeni, niż stać się totalnym kutasem.

Może denerwują się małym marginesem błędu, który dostają, więc zastanawiają się nad każdą decyzją w dniu, co kosztuje ich chwilę.

Może to być jedna z tych rzeczy lub kombinacja tych rzeczy.

Charakter jest odzwierciedleniem tego, co człowiek robi, a nie tego, co on mówi.

Może są typem faceta, który pomógłby starszej pani po drugiej stronie ulicy. Może zbierają śmieci z chodnika. Może zabierają głos, gdy widzą niesprawiedliwość, a może mają dobre serce i wierzą w złotą zasadę.

Cokolwiek to jest, tak jak brat Stacey, wszyscy są dobrymi facetami, ale są trochę nieśmiali lub zdenerwowani, jeśli chodzi o randki.

Ale to są faceci, którzy mogą być świetnymi chłopakami.

Dla wszystkich kobiet, które mówią: „Nie ma dobrych mężczyzn”, czy to możliwe, że istnieją wspaniali faceci, ale są uwięzieni na pierwszej randce lub w piekle złych randkowiczów?